Weet je wat een van de grootste verschillen is van het werken met kerntalenten tegenover andere methodes? We werken niet vanuit problemen én dragen meteen bij aan een verklaring van je gedrag.

Ken jij dat ook? Sommige dagen kom je moe en uitgeput thuis. Andere dagen verlopen gesmeerd: je arriveerde zingend op je werk, wetend dat je enkele heel leuke opdrachten te wachten stonden.

Mijn droom en de weg ernaartoe beschrijven? Oei, dat is niet evident, want hij is eigenlijk onmogelijk, die droom van mij, zeker tijdens mijn eigen leven.
Ik droom … dat iedereen de kans krijgt om zijn sterke, halve en kleine kerntalenten te kennen.

Ik had net een mailgesprek met iemand die op een kruispunt staat. Ik had vorige week commentaar geleverd op haar CV dat volgens mij veel te vaag was om ‘zomaar’ te verspreiden. Dat was nogal binnen gekomen, had ze geantwoord.

Geschreven door @ZoetHongaarsLeven na het afnemen van een kerntalentenanalyse

Zijn je kerntalenten, die je karakter + talent + goesting betekenen, al of niet tegenstrijdig aan een growth mindset?

Je kerntalenten zijn niet te repareren. Beter zelfs: dat hoeft ook niet.
Ik kreeg dit stukje toegestuurd als basis voor een blog en yeah, wees maar zeker dat het me inspireerde!

Vooreerst: wat is passie? Onder het motto: ‘Bien nommer les choses ajoute au bonheur du monde’, zoek ik het even op. Ik vind dit op Encyclo.nl: ‘Groot verlangen naar iets, of grote liefde voor iets. Synoniem: hartstocht’.

Sommige kinderen zijn lief en leuk … tot ze in ze puberteit komen. Heel wat ouders rukken zich radeloos de haren uit het hoofd omdat zoon- of dochterlief onhandelbaar wordt en er geen land meer mee te bezeilen valt.

Jij bent niet gemiddeld! Elke manager of organisatiedeskundige heeft na grondige studie of jaren ervaring precieze ideeën over hoe de boel best aan te sturen, passend voor elke student of medewerker. Maar: de gemiddelde student of medewerker bestaat niet.

HR-mensen kunnen een gigantische rol spelen in het professionele leven en lijden van hun collega-medewerkers.

Deze zin trof me deze morgen midscheeps: ‘ … tot de leeftijd dat volwassenen het spelen verleren’.
Het staat in een artikel over de babylach in Psyche & Brein. Knap artikel, tof blad. Ik lees het al jaren.