Naar overzicht
Danielle Krekels

Mijn droom en de weg ernaartoe beschrijven? Oei, dat is niet evident, want hij is eigenlijk onmogelijk, die droom van mij, zeker tijdens mijn eigen leven.

Ik droom … dat iedereen de kans krijgt om zijn sterke, halve en kleine kerntalenten te kennen

Want exact weten wat je aard is, wat je als potentieel in huis hebt en waar je intrinsiek voor gemotiveerd bent of juist niet, maakt dat je doelgericht en duurzaam positief je levenspad kan bewandelen.

Ik had het geluk in 1989 de kerntalenten te ontdekken. Het idee dat je als kind niet creatief WORDT van met Lego te spelen maar juist graag met Lego speelt omdat je al creatief BENT, borrelde in me op naar aanleiding van honderden diepte-interviews met ingenieurs, en is de basis van de Coretalents-methode.

Natuurlijk volgden er jaren van intensief empirisch onderzoek, maar ik had alweer geluk dat ik m’n aha-erlebnis wereldwijd kon checken en dubbelchecken op een contingent van vele duizenden ingenieurs en wetenschappers. (1)

Deze rationele, nuchtere mensen bleken daarvoor ideale ‘advocaten van de duivel’, want als iets niet klopt zeggen ze 'nee' en als dat wel zo is 'ja'. (Meer lezen? Zie Historiek en achtergrond).

Nu werken meer dan 400 Coretalents-analisten in België, Nederland en Frankrijk met mijn revolutionaire methode die je karakter, talenten en goesting blootlegt. Samen hielpen we al tienduizenden mensen om dat essentiële zelfinzicht te krijgen om duurzaam positieve keuzes te maken.

Natuurlijk kreeg, en krijg ik nog af en toe, de wind van voren, en dat is soms zelfs zwaar stormachtige tegenwind! Die negatieve gedachtenkronkels komen echter nooit van mensen die nuchter en kritisch naar de inhoud kijken, zelf een Coretalents-analyse meemaken en dan pas oordelen, maar juist van diegenen die op voorhand besluiten dat dit niet kàn.

Dat gebeurt in het beste geval op basis van ander onderzoek – dat evenwel altijd over iets anders gaat dan wat ik zeg, en dus gebeurt de vergelijking van appelen met peren - of op aannames van theoretische modellen zoals psychologische constructen.

Gelukkig kreeg en krijg ik ook veel steun. Vooral in de wereld van de hoogbegaafden en de harde wetenschappers ondervind ik veel aanmoediging. Ook tal van nuchtere, open minded psychologen, artsen en andere slimmeriken zien snel in wat kerntalenten precies zijn, hoe logisch de methode is en wat ze voor ons, mensen, betekent. De Coretalents-methode zoekt niet naar gemiddelden en kent geen types of hokjes. Integendeel, ze gaat zo grondig, gedetailleerd en compleet tewerk dat de accuratesse ervan juist vaak schrikbarend hoog is.

De Mensa Fonds Award voor mijn Werk in 2015 in Nederland was een bekroning, evenals de bevestiging die ik in datzelfde voorjaar van de Vrij Universiteit Brussel kreeg voor wat betreft de test-hertest betrouwbaarheidsvaliditeit van onze vragenlijst; zonder natuurlijk de steun van neurowetenschapper prof. dr. Dick Swaab i.v.m. de oorsprong en betekenis van kerntalenten op lange termijn te minimaliseren.

Ik kon, kan en wil niet anders dan mensen verder helpen met wat ik ken en kan.

Ik leer zelf - gelukkig - nog elke dag bij van onze eigen analisten en klanten enzovoort en schep er enorm veel plezier in om nieuwe combinaties te ontdekken.

Ik ben zelf ook continu alert op mogelijke denkfouten en biases, en discussieer graag met kritische kleppers van analisten die elke dag in de analysepraktijk staan en zelf ook weer een schat aan kennis en ervaring meebrengen.

Ik ga dus gewoon door met de moed van mijn overtuiging om iets goeds achter te laten. Ik kom trouwens op een leeftijd dat wat voor me ligt beduidend korter is dan wat ik achter me heb.

Is de Coretalents-methode af? Neen, nog niet. De basis staat stevig, jawel, maar ik weet dat we de perfectie onmogelijk kunnen bereiken, daarvoor is alles simpelweg te complex. Alle analisten beseffen heel goed dat er nog een groot stuk van deze gigantische kerntalentenkennis-ijsberg onder water zit. Maar Rome is niet in één dag gebouwd en dus zetten we gewoon stap voor stap vooruit. En dan nog een. En dan weer de volgende… Het einddoel bereik ik in mijn leven nooit, maar alles wat ik nog bijleer en kan doorgeven helpt de volgende generaties sneller vooruit.

‘Ken jezelf’ als antwoord op wat je in je leven moet doen - een van de oudste vragen die mensen zich stellen - wordt helemaal beantwoord met een kerntalentenanalyse. Dat is inderdaad geen bescheidenheid, maar ook geen valse.

En dus kan je met jezelf aan de slag op je sterktes, met goesting en passend bij je karakter -zodat je op je 126e ‘volledig ontwikkeld’ tevreden mag sterven, vervuld van een zinvol en gelukkig leven.

(1) Ik werkte gemiddeld een dag per week als National Contact Point voor België in het coördinatieproject voor partnersearch ‘ideal-ist’ van de Europese commissie, en dat in vier opeenvolgende Kaderprogramma’s (1996-2008) ter bevordering van grensoverschrijdend onderzoek & ontwikkeling in ICT.