Blog: ik ben loopbaanbegeleider

Ik ben loopbaanbegeleider … en weet je wat mij altijd treft? Dat mensen wíllen ontwikkelen en groeien. Dat ze zelfinzicht wíllen. Dat ze een objectieve kijk wíllen op hun sterktes en, vaak zelfs nog liever, op hun zwaktes. Dat ze wíllen dat je hun een spiegel voorhoudt en ongezouten vertelt hoe ze zijn. En kunnen zijn. En mogen zijn. En weet je wat? Ze zijn altijd ‘goed’ hoe ze ‘zijn’.

Oordeelloos

Daarom maak ik kordaat komaf met de trend van zelfbeoordeling: ‘wat doe ik graag en wat kan ik goed?’ Of het oordeel van anderen: ‘hoe zien anderen mij?’ Neen, ik wil objectief, onafhankelijk, onbevooroordeeld én oordeelloos met jou aan de slag.

Cru gezegd: het kan mij niet schelen dat je kleine empathische kerntalenten hebt, geen interesse hebt in strategie en dat je één, twee, drie of zelfs alle vier de creativiteitsdimensies in beperkte mate bezit. Neen, ik wil samen met jou werken met wat er wél allemaal is, en dat blijkt elke keer (veel) meer dan je dacht.

Kerntalenten hebben we allemaal – ook jij hebt als kind iets graag gedaan, zelfs meerdere dingen, als uiting van je karakter, potentieel en goesting - maar je wist misschien nog niet dat die leiden naar je kerntalenten als volwassene. Toch is dat zo en heb je meer in je mars dan je denkt, of dan er nu uitkomt. Die dekselse Jezuïeten zeiden het al: ‘plus est en vous’.

Mildheid

Op mijn leeftijd (58) kijk je mild(er) naar je medemensen. Je herkent hun strubbelingen, hun zoeken, hun twijfels, hun problemen. Al zijn ze anders dan de mijne. Dus neem ik mezelf nooit als maatstaf want niet alles wat goed is voor mij, is goed voor jou.

Uit recent hersenonderzoek weten we dat een groot stuk van je persoonlijkheid vastligt: je genen met hun DNA, plus wat je al vroeg in je leven meemaakte wat als het ware geëtst werd in je ontwikkelende hersenen. Die ‘fond’ geraak je je leven lang niet meer kwijt. Stel je voor dat je van een jaren ingesleten gewoonte af wilt geraken; dat vraagt hard labeur. Stel je dan maar eens voor wat je moet doen om die fond, je basis, te veranderen… Maar eigenlijk is dat niet eens zozeer de kwestie. .. De juiste vraag is hier ‘waarom zou je dat willen?’ Omdat anderen vinden dat je niet mag zijn wie je bent? En waar halen zij dan de autoriteit vandaan om over jou te oordelen en te vinden dat jij moet veranderen, dat je NIET goed bent zoals je bent?

Default modus

Jawel je brein is plastisch, maar helaas is die plasticiteit beperkt. Bijvoorbeeld: mediteren verandert je hersenen, maar als je ermee stopt verval je na een tijdje weer in je default modus. Misschien wordt het na 10.000 uren (om een idee te geven: je werkt ongeveer 1.600 uren per jaar) een ander verhaal, maar wie heeft 10.000 uren tijd om te mediteren als er brood op de plank moet komen - tenzij je als een monnik wilt leven?

Ik kies er daarom heel bewust voor om te werken met jouw default modus: het basisprogramma waarop jij draait. Ik help je om keuzes te maken die daarop verder bouwen en dus bij je passen: bij je karakter, je potentieel en vanuit je volle goesting, zodat je er: 1. over 20 jaar nog gelukkig mee bent, en 2. niet hard voor moet labeuren.

Elke Van Hoof zei het al in 2015 na de wetenschappelijke validatie op de betrouwbaarheid van de Coretalentsvragenlijst: 'De kwalitatieve analyse van het onderzoek toont aan dat de resultaten van de kerntalentenanalyse aanzet tot directe actie, om met goesting de nodige veranderingen door te voeren om jezelf weer op de rails te zetten’.

Filter op 'Coretalents VDAB cheque' en Vind hier jouw Coretalents-loopbaanbegeleider!

Wil jij je cliënten ook op deze manier in hun kracht zetten? Word dan Erkend Coretalents-analist en bekijk onze opleidingen

Op de hoogte blijven van onze blogs, opleidingen en projecten? Schrijf je hieronder in op onze nieuwsbrief!